Advertentie
Vier voormalig bestuursleden van Intel – David B. Yoffie, Reed Hundt, Charlene Barshefsky en James Plummer – doen in een opiniestuk in Fortune een dringende oproep om Intels fabrieken los te maken van het bedrijf en onder te brengen bij een nieuwe, door Westerse investeerders gesteunde onderneming.
Ze reageren hiermee op geruchten dat de Amerikaanse overheid Intel en TSMC zou willen dwingen tot een joint venture, waarbij TSMC de productiecapaciteit van Intel overneemt.
Achtergrond: geruchten over TSMC-Intel-joint venture
Er is speculatie dat de Trump-administratie een samenwerkingsverband zou pushen, waarbij TSMC Intels productievoorzieningen (geschat op zo’n $108 miljard waarde) overneemt. De fabrieken liggen hoofdzakelijk in de Verenigde Staten, zoals in Arizona, New Mexico, Oregon en in aanbouw in Ohio, plus vestigingen in Israël en Ierland.
TSMC ontkent zelf interesse te hebben in het overnemen van Intel’s productiecapaciteit.
Kritiek op een mogelijke TSMC-overname
De oud-Intel-directeuren noemen het “een slecht plan” om Intel’s chipfabrieken zomaar naar TSMC over te hevelen. Zij vrezen een aantal punten:
- Verminderde concurrentie: Als TSMC Intels capaciteit opslokt, ontstaat er nog sterker een near-monopolie in geavanceerde chipfabricage – wat nadelig kan zijn voor Amerikaanse bedrijven zoals Apple, AMD en Nvidia.
- Verminderde koopkracht en onderhandelsruimte: Zonder Intel (en Samsung Foundry) verzwakt de onderhandelingspositie van afnemers. Als Intel helemaal zou omvallen, zou dit de concurrentie in de foundry-sector beperken.
Afsplitsing als alternatief
De ex-bestuurders pleiten voor het loskoppelen van Intels productietak van zijn ontwerpdivisie. Hun suggestie is dat Intel zich splitst zich in twee bedrijven: één voor design (IP) en één voor fabriek (foundry).
De Amerikaanse overheid zou $10 miljard in de nieuwe foundry moeten steken als niet-stemgerechtigd kapitaal (vergelijkbaar met bankreddingen in 2008). Grote Amerikaanse chipbedrijven (waaronder Intels eigen designgroep) zouden contractueel orders moeten garanderen, zodat de foundry levensvatbaar is.
Zo wordt het voor investeerders aantrekkelijk, terwijl de Amerikaanse halfgeleidercapaciteit toch behouden blijft.
Intel, nu even niet bezig met bouwen van nieuwe foundries.
Obstakels voor afsplitsing en overname
Er zijn weliswaar een reeks obstakel om rte overwinnen
- Financiering: De fabrieken van Intel hebben een waarde van ongeveer $108 miljard. Zoveel geld bij elkaar krijgen is op z’n zachtst gezegd uitdagend.
- Risico voor klanten: Potentiële foundry-klanten zoals AMD, Nvidia of Apple willen niet vastzitten aan een onzekere speler. Vergelijkbaar met AMD’s eerdere verplichting aan GlobalFoundries, die hen belemmerde bij het bijbenen van technologische ontwikkelingen.
- Technische integratie: Een overname door TSMC zou enorm complex zijn. Intel’s eigen nodes (14nm, 10SF/10ESF, Intel 4, Intel 3, 18A) verschillen wezenlijk van TSMC’s proces. Ook EUV-lithografie, apparatuur en kalibratie zijn bedrijfsspecifiek.
Daarnaast blijkt uit analyses dat het overnemen van Intels productiecapaciteit TSMC’s winstgevendheid kan aantasten. Bovendien willen zowel TSMC als Intel hun meest geavanceerde R&D in eigen huis houden en is er onvoldoende EUV-capaciteit om zowel Intel- als TSMC-klanten te bedienen.
Conclusie
De vroegere Intel-directeuren verwerpen het idee dat TSMC Intels fabrieken overneemt. Ze vinden dat Intel zijn productieafdeling moet afsplitsen en verkopen aan een consortium van Westerse investeerders, met steun van de Amerikaanse overheid. Zo blijft de Amerikaanse halfgeleidercapaciteit behouden, blijft er concurrentie in de foundry-sector en blijft de markt gezond voor bedrijven als Apple, AMD en Nvidia.
Of dit plan haalbaar is, blijft de vraag. De obstakels – onder meer financiering, complexe technologie-integratie en bedrijfsrisico’s – zijn aanzienlijk. Tegelijk heerst de overtuiging dat de Amerikaanse overheid niet staat te springen om een Taiwanese overname van de fabrieken. Hoe dan ook blijven de toekomstscenario’s voor Intel’s productiesegment een onderwerp van intens debat, zowel in de industrie als onder beleidsmakers.